πρωτοταξιδιάρης

ο, Ν

ο πρώτος, ο πιο ικανός ή ο πιο φημισμένος ταξιδευτής («είχα αδερφό στην ξενιτιά και πρωτοταξιδιάρη», δημ. τραγούδι).